براساس روایات و احادیث معصومین علیهم السلام اجر و مزد گریه برای آن حضرت بسیار عظیم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن می‌باشد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: «شهادت حسین علیه السلام آتشی در دل مؤمنان درانداخته است که هرگز سرد نخواهد شد.»[۱]

امام سجّاد علیه السلام نیز درباره فضیلت اشک بر امام حسین علیه السلام فرمودند: «هر مؤمنی که چشمانش برای کشته شدن حسین علیه السلام گریان شود به طوری که اشک بر گونه‏‌هایش سرازیر گردد، خداوند به سبب آن، او را در غرفه‏‌های بهشتی جای دهد که روزگاران درازی را در آنها به سر برد.»[۲]

همچنین حضرت ثامن الحجج امام رضا علیه السلام در این باره می‌فرمایند: «بر کسی چون حسین باید که گریندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را می‏‌زداید.» حضرت سپس فرمودند: «چون ماه محرّم می‏‌رسید کسی پدرم علیه‏‌السلام را خندان نمی‏‌دید. غم و اندوه بر او چیره بود تا آن که ۱۰ روز می‏‌گذشت. روز دهم روز سوگواری و اندوه و گریه او بود و می‏‌فرمود: این روزی است که حسین علیه‏‌السلام در آن کشته شد.»[۳]

پی نوشت ها:
۱- مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۳۱۸.
۲- ثواب‌الأعمال، ۱۰۸ / ۱
۳- وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۹۴، ح۸